produkcja piwa bezalkoholowego

Autorką tekstu jest Dorota Chrapek – technolog żywności i dyplomowany piwowar, autorka blog.homebrewing.pl

Tekst przeczytasz w 3 minuty i dowiesz się z niego:


Jakie są metody produkcji piwa bezalkoholowego


Na czym polegają metody fizyczne


Na czym polegają metody biologiczne

Produkując piwo bezalkoholowe używa się takich samych surowców jak w przypadku piw zawierających alkohol. Proces produkcji też jest bardzo podobny. W jaki więc sposób osiąga się bardzo niski poziom alkoholu? Metody są dwie: albo usunięcie alkoholu z gotowego już piwa, albo niedopuszczenie do jego produkcji w trakcie wytwarzania piwa.

Metody produkcji Piw bezalkoholowych

Rozróżniamy dwie grupy metod produkcji piw bezalkoholowych:

Pierwszą grupę stanowią metody fizyczne. Polegają na usunięciu alkoholu z gotowego piwao za pomocą destylacji próżniowej, czyli odparowania alkoholu w niskich temperaturach, albo poprzez system specjalnych membran, czyli – w uproszczeniu – tkanin, które przepuszczają tylko wybrane substancje.

Metoda dealkoholizacji wymaga znacznych nakładów finansowych na zakup stacji do dealkoholizacji, w związku z tym jest stosowana głównie przez duże, koncernowe browary. Niewątpliwą zaletą tej metody jest usunięcie z piwa nawet śladowych ilości alkoholu, dzięki czemu produkt może być oznaczane jako 0%. Wadą jest zazwyczaj nikły aromat i smak piwa oraz odczucie wodnistości. Z alkoholem usuwane są wszystkie substancje lotne odpowiedzialne za zapach napoju. Co prawda część tych substancji jest z powrotem dodawana ponownie piwa, ale zwykle aromat tego typu piw jest mało intensywny.

Drugą grupę stanowią metody biologiczne stosowane najczęściej przez małe, kraftowe browary. Polegają na tym, żeby nie dopuścić do produkcji większych ilości alkoholu. Najczęściej stosowane są następujące rozwiązania:

  • zatrzymanie fermentacji na początkowym etapie poprzez nagłe, mocne schłodzenie młodego piwa lub jego pasteryzację (w wyniku czego drożdże nie są w stanie dalej produkować alkoholu),
  • zmianę schematu zacierania aby uzyskać jak najmniej cukrów fermentujących (na etapie przygotowania brzeczki do fermentacji, dbamy o to, aby drożdże nie dostały zbyt dużo cukrów, z których mogłyby wyprodukować alkohol),
  • zastosowanie specjalnych szczepów drożdży, które nie są w stanie przerobić cukrów prostych i dwucukrów zawartych w brzeczce piwnej na alkohol (wciąż poszukuje się takich szczepów drożdży, które nie tylko nie produkują zbyt dużo alkoholu, ale oprócz tego nadają piwu bezalkoholowemu przyjemny smak i aromat).

W browarach często stosuje się kombinację wszystkich tych trzech metod aby uzyskać możliwie jak najmniej alkoholu, zachowując przy tym smak i aromat zbliżony do piwa z alkoholem.

Metodami biologicznymi, osiągalnymi praktycznie bez żadnych dodatkowych nakładów finansowych, z czterech podstawowych surowców piwowarskich tj. wody, słodu, chmielu i drożdży można uzyskać dużą różnorodność piwa bezalkoholowego. Jeśli część jasnego słodu zastąpimy słodem karmelowym lub palonym, uzyskamy ciemne lub bursztynowe piwo. Dzięki zastosowaniu różnych odmian chmielu, w różnych ilościach, możemy otrzymać mniej lub bardziej goryczkowe piwo o aromatach od ziołowych, aż po aromaty cytrusów i owoców tropikalnych. Dzięki zastosowaniu odpowiednich szczepów drożdży w piwie mogą pojawić się aromaty i smaki kojarzące się z przyprawami lub owocami. 

Dorota Chrapek sędzia piwna, technolog żywności, piwowar

 Autorką tekstu jest Dorota Chrapek.

Dorota jest z wykształcenia technologiem żywności i dyplomowaną piwowar. Prowadzi bloga: blog.homebrewing.pl jest autorką wielu publikacji na temat piwa i piwowarstwa.

Organizuje szkolenia sensorycznych i warsztaty piwowarskie. Jest wykładowcą na kierunku Browarnictwo i Słodownictwo Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie. Dorota jest piwowarem domowymi zawodowym oraz aktywnym doradcą w branży piwowarskiej.

Może Cię zainteresować:

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *